NOCLEGI
ROZKŁADY
Wniósł duży wkład w nurt naturalistyczny
fot. Autoportret/Wikimedia Commons
Jules Bastien-Lepage (ur. 1 listopada 1848 w Damvillers, zm. 10 grudnia 1884 w Paryżu)
REKLAMA
Jules Bastien-Lepage – francuski malarz naturalista.
Podczas wojny francusko-pruskiej (1870–1871) dołączył do pułku strzelców wyborowych i odniósł ciężkie rany podczas oblężenia Paryża. Spędził następne dwa lata rekonwalescencji w Damvillers. W 1872 r. powrócił do Paryża, jednak nie zdołał znaleźć pracy jako ilustrator.
W 1874 r. wystawił dwa obrazy na Salonie Paryskim. Pierwszy z nich La Chanson du Printemps (1874), został zakupiony przez państwo francuskie i zapoczątkował jego zainteresowanie stylem rustykalnym, który stał się jego charakterystycznym stylem. Drugi obraz Portrait du grand-père de l’artiste (1874) był początkiem długiej serii portretów, które stały się jego znakiem rozpoznawczym. W 1875 r. zdobył stypendium Prix de Rome i srebrny medal za swoje dzieło L’Annonciation aux Bergers (1875), które spotkało się z jednomyślnym uznaniem krytyków.
W 1879 r. został uhonorowany Orderem Legii Honorowej.
Jako utalentowany portrecista Bastien-Lepage potrafił uchwycić nie tylko fizyczne cechy portretowanej osoby, lecz także jej wewnętrzną istotę. Wśród jego najważniejszych portretów znajdują się zarówno wizerunki członków rodziny artysty, jak i znanych postaci, takich jak Sarah Bernhardt, André Theuriet, Juliette Drouet, Albert Edward, książę Walii, Léon Gambetta i Albert Wolff.
Październik (1878)
Sianokosy (1877)
Joan of Arc (1879)
_-_1881.jpg)
Zbieracz drewna (1881)
Z życiorysu
Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu pod kierunkiem Alexandre Cabanela. Jego pierwsza wystawa w Salonie Paryskim w 1870 r. nie zyskała uznania krytyków.Podczas wojny francusko-pruskiej (1870–1871) dołączył do pułku strzelców wyborowych i odniósł ciężkie rany podczas oblężenia Paryża. Spędził następne dwa lata rekonwalescencji w Damvillers. W 1872 r. powrócił do Paryża, jednak nie zdołał znaleźć pracy jako ilustrator.
W 1874 r. wystawił dwa obrazy na Salonie Paryskim. Pierwszy z nich La Chanson du Printemps (1874), został zakupiony przez państwo francuskie i zapoczątkował jego zainteresowanie stylem rustykalnym, który stał się jego charakterystycznym stylem. Drugi obraz Portrait du grand-père de l’artiste (1874) był początkiem długiej serii portretów, które stały się jego znakiem rozpoznawczym. W 1875 r. zdobył stypendium Prix de Rome i srebrny medal za swoje dzieło L’Annonciation aux Bergers (1875), które spotkało się z jednomyślnym uznaniem krytyków.
W 1879 r. został uhonorowany Orderem Legii Honorowej.
Twórczość
Bastien-Lepage miał znaczący wpływ na rozwój stylu naturalistycznego, szczególnie przez podniesienie tematyki wiejskiej i wiejskich motywów do motywu przewodniego tematu swoich dzieł. Jego obrazy przedstawiały wieśniaków z Lotaryngii (Moza) w ich naturalnym otoczeniu, oddając esencję ich codziennego życia. Chociaż w jego pracach można zauważyć wyraźne inspiracje twórczością Jean-François Milleta, Gustave'a Courbeta, Jamesa McNeilla Whistlera i prawdopodobnie Johna Singera Sargenta, to jednak jego własna technika malarska i tematyka obrazów nosiły cechy nowoczesności. To szczególnie wyraźne w licznych portretach, często inspirowanych technikami fotograficznymi.Jako utalentowany portrecista Bastien-Lepage potrafił uchwycić nie tylko fizyczne cechy portretowanej osoby, lecz także jej wewnętrzną istotę. Wśród jego najważniejszych portretów znajdują się zarówno wizerunki członków rodziny artysty, jak i znanych postaci, takich jak Sarah Bernhardt, André Theuriet, Juliette Drouet, Albert Edward, książę Walii, Léon Gambetta i Albert Wolff.
Październik (1878)
Sianokosy (1877)
Joan of Arc (1879)
Zbieracz drewna (1881)
PRZECZYTAJ JESZCZE
