NOCLEGI
ROZKŁADY
Kierowniczka artystycznego wychowania księżniczek na dworze neapolitańskim
fot. Die Künstlerin malte sich hier im Alter von 42 Jahren in weichen Farbtönen und mit einem modisch um ihr fülliges Haar gewundenen Turban/Wikimedia Commons (Angelica Kauffmann - Own Work, Photo tak
Angelika Kauffmann (ur. 30 października 1741 w Chur jako Maria Anna Angelica Catharina Kauffmann; zm. 5 listopada 1807 w Rzymie)
REKLAMA
Angelika Kauffmann – szwajcarska malarka i portrecistka w okresie klasycyzmu. (wyznanie katolickie)
W latach 1757-59 Angelika Kauffmann przebywała w Meersburgu i Tettnang, gdzie była podziwiana nie tylko jako malarka, ale również jako utalentowana pianistka i śpiewaczka. W okresie 1760-62 towarzyszyła swojemu ojcu w podróżach do Mediolanu, Modeny, Parmy, Bolonii i Florencji. W roku 1763, w czasie pobytu w Rzymie, zdecydowała się zrezygnować z kariery muzycznej na rzecz malarstwa. Przebywając w stolicy Włoch przez trzy lata, studiowała dzieła dawnych mistrzów, a także nawiązała kontakt z wpływowymi postaciami, takimi jak Anton Raphael Mengs i Johann Joachim Winckelmann, którzy wywarli duży wpływ na jej styl artystyczny i jej rozumienie sztuki.
O6 lipca 1763 do 12 kwietnia 1764 Angelika Kauffmann studiowała malarstwo architektoniczne u francuskiego architekta i malarza Charles'a-Louis'a Clerisseu w Neapolu. W 1764 r. została członkiem Akademii Świętego Łukasza (Accademia Nazionale di San Luca) i nawiązała kontakty z brytyjską kolonią artystów w Rzymie. Następnie podróżowała do Bolonii i Wenecji w roku 1765, a istotną poznaną osobą była Lady Wentworth, którą spotkała w Wenecji. W 1766 r., razem z ojcem, podróżowała do Paryża i Anglii. Jej piętnastoletni pobyt w Londynie przyniósł jej nie tylko sukces artystyczny, ale także towarzyski i finansowy. Zdobyła uznanie jako portrecistka i malarka historyczna, tworząc liczne sztychy oraz dekoracje na ściany i sufity. W 1768 r. została jednym z założycieli Royal Academy of Arts. Angelika Kauffmann utrzymywała kontakty z czołowymi postaciami ówczesnego życia kulturalnego, korespondowała m.in. z Friedrichem Gottliebem Klopstockiem i Salomonem Gessnerem oraz stworzyła ilustracje do „Mesjasza” Klopstocka.
W roku 1767 Angelika Kauffmann stała się celem oszusta, który podszywał się pod szwedzkiego hrabiego Horna i oszukiwał ją matrymonialnie. Po kilku miesiącach ich małżeństwo zostało unieważnione. W lipcu 1781 roku wyszła za malarza historycznego z Wenecji, Antonio Zucchi, i w tym samym miesiącu opuściła Londyn wraz z nim i swoim ojcem, udając się przez Schwarzenberg i Wenecję do Rzymu.
W roku 1782 została mianowana profesorem w Weneckiej Akademii Malarstwa. W lecie 1782 roku malowała rodzinę królewską w Neapolu, a dwa lata później uczyła ich córki. Jej dom w Rzymie stał się popularnym miejscem spotkań dla artystów, arystokratów, a goście tacy jak Johann Wolfgang von Goethe, Johann Gottfried Herder, Jakob Philipp Hackert i Antonio Canova (1757-1822) często odwiedzali to miejsce. Angelika Kauffmann zmarła 5 listopada 1807 r., a jej pogrzeb odbył się w kościele Sant'Andrea delle Fratte.
W portretach Angeliki Kauffmann, a także w obrazach o tematyce mitologicznej, wyraźnie zaznacza się wpływ sztuki antycznej i malarstwa angielskiego. Wyraźny jest również sentymentalizm i idealizm charakterystyczny dla nurtu neoklasycystycznego.
Popiersie malarki znajduje się w rzymskim Panteonie.
Trzy Śpiewaczki (1795)
Święta Rodzina z Aniołem
Z życiorysu
Ojciec Angeliki Kauffmann, po pracy u księcia biskupa Chur w latach 1740-42 oraz jako portrecista w Morbegno (Veltlin) w latach 1742-52, rozpoznawszy talent swojej córki, postanowił zagwarantować jej odpowiednie wykształcenie. Dlatego w 1752 roku przenieśli się do Como, a następnie w 1754 r. do Mediolanu, gdzie znaleźli odpowiednich nauczycieli, którzy rozwijali jej zdolności malarskie i muzyczne. W Como i Mediolanie Angelika Kauffmann kopiowała dzieła starych mistrzów i zdobyła uznanie jako portrecistka. Po śmierci matki w 1757 r. powrócili z ojcem do Schwarzenbergu, gdzie wspólnie stworzyli freski w stylu Giovanniego Battisty Piazzetta (1682-1754) w miejscowym kościele. W 1800 r. Angelika namalowała także tam obraz ołtarzowy zatytułowany "Koronacja Marii" (Krönung Mariens).W latach 1757-59 Angelika Kauffmann przebywała w Meersburgu i Tettnang, gdzie była podziwiana nie tylko jako malarka, ale również jako utalentowana pianistka i śpiewaczka. W okresie 1760-62 towarzyszyła swojemu ojcu w podróżach do Mediolanu, Modeny, Parmy, Bolonii i Florencji. W roku 1763, w czasie pobytu w Rzymie, zdecydowała się zrezygnować z kariery muzycznej na rzecz malarstwa. Przebywając w stolicy Włoch przez trzy lata, studiowała dzieła dawnych mistrzów, a także nawiązała kontakt z wpływowymi postaciami, takimi jak Anton Raphael Mengs i Johann Joachim Winckelmann, którzy wywarli duży wpływ na jej styl artystyczny i jej rozumienie sztuki.
O6 lipca 1763 do 12 kwietnia 1764 Angelika Kauffmann studiowała malarstwo architektoniczne u francuskiego architekta i malarza Charles'a-Louis'a Clerisseu w Neapolu. W 1764 r. została członkiem Akademii Świętego Łukasza (Accademia Nazionale di San Luca) i nawiązała kontakty z brytyjską kolonią artystów w Rzymie. Następnie podróżowała do Bolonii i Wenecji w roku 1765, a istotną poznaną osobą była Lady Wentworth, którą spotkała w Wenecji. W 1766 r., razem z ojcem, podróżowała do Paryża i Anglii. Jej piętnastoletni pobyt w Londynie przyniósł jej nie tylko sukces artystyczny, ale także towarzyski i finansowy. Zdobyła uznanie jako portrecistka i malarka historyczna, tworząc liczne sztychy oraz dekoracje na ściany i sufity. W 1768 r. została jednym z założycieli Royal Academy of Arts. Angelika Kauffmann utrzymywała kontakty z czołowymi postaciami ówczesnego życia kulturalnego, korespondowała m.in. z Friedrichem Gottliebem Klopstockiem i Salomonem Gessnerem oraz stworzyła ilustracje do „Mesjasza” Klopstocka.
W roku 1767 Angelika Kauffmann stała się celem oszusta, który podszywał się pod szwedzkiego hrabiego Horna i oszukiwał ją matrymonialnie. Po kilku miesiącach ich małżeństwo zostało unieważnione. W lipcu 1781 roku wyszła za malarza historycznego z Wenecji, Antonio Zucchi, i w tym samym miesiącu opuściła Londyn wraz z nim i swoim ojcem, udając się przez Schwarzenberg i Wenecję do Rzymu.
W roku 1782 została mianowana profesorem w Weneckiej Akademii Malarstwa. W lecie 1782 roku malowała rodzinę królewską w Neapolu, a dwa lata później uczyła ich córki. Jej dom w Rzymie stał się popularnym miejscem spotkań dla artystów, arystokratów, a goście tacy jak Johann Wolfgang von Goethe, Johann Gottfried Herder, Jakob Philipp Hackert i Antonio Canova (1757-1822) często odwiedzali to miejsce. Angelika Kauffmann zmarła 5 listopada 1807 r., a jej pogrzeb odbył się w kościele Sant'Andrea delle Fratte.
Twórczość
Już w wieku 15 lat wykonywała w Mediolanie pastelowe portrety przyjmowane z uznaniem. W Londynie portretowała członków dworu i arystokracji. Malowała również wielu Polaków (m.in. Portret Heleny ze Stadnickich Męcińskiej, Portret Anny z Cetnerów Potockiej).W portretach Angeliki Kauffmann, a także w obrazach o tematyce mitologicznej, wyraźnie zaznacza się wpływ sztuki antycznej i malarstwa angielskiego. Wyraźny jest również sentymentalizm i idealizm charakterystyczny dla nurtu neoklasycystycznego.
Popiersie malarki znajduje się w rzymskim Panteonie.
Trzy Śpiewaczki (1795)
Święta Rodzina z Aniołem
PRZECZYTAJ JESZCZE
